OS INTELECTUAIS E A ORGANIZACIÓN DA CULTURA

Até a aparición dos apuntamentos e notas que AntonioGramsciescribiu nos cárceres fascistas, o estudo dos intelectuaistantono movemento obreiro Até a aparición dos apuntamentos e notas que Antonio Gramsciescribiu nos cárceres fascistas, o estudo dosintelectuais tantono movemento obreiro en xeral como no pensamento marxistaen particular, non pasaba de ser unha achega a-históricaesuperficial. Gramsci, nos seus apuntamentos dedicados aosintelectuaise á historia dos intelectuais, recollidospostumamentebaixo o título de Os intelectuais e a organización dacultura,inscribe a estes no lugar que lles corresponde nocomplexomundo da división social do traballo ou, se se prefire, no mundoda produción.Ao inscribir o intelectual no mundo daprodución, Gramscirehabilítao e dá a entender que a noción xeraldo intelectualsó pode ser funcional: todos os homes sonintelectuais aíndaque non realicen na sociedade a función deintelectuais.Esta concepción provoca a xeneralización do termo, de aíque o pensador italiano propoña unha división dointelectualen graos: do alto intelectual (os creadores dasdiversas ciencias,da filosofía, da arte, etc., é dicir, oscreadores da ideoloxíadominante) aos pequenos intelectuais ouintelectuais subalternos:os "administradores" máis humildes, osdivulgadores dariqueza intelectual xa existente, tradicional,acumulada, coaengádega de toda unha capa intermedia deintelectuais queaínda sendo cualificados de improdutivos,aproveitan a súaposición privilexiada para facerse asignar unhaparte enormeda renda nacional. Todo este amplo grupo conformaríaos"transmisores" da ideoloxía dominante.en xeral como nopensamento marxistaen particular, non pasaba de ser unha achegaa-histórica esuperficial. Gramsci, nos seus apuntamentos dedicados aos intelectuaise á historia dos intelectuais, recollidospostumamentebaixo o título de Os intelectuais e a organización dacultura,inscribe a estes no lugar que lles corresponde nocomplexomundo da división social do traballo ou, se se prefire, no mundoda produción.Ao inscribir o intelectual no mundo daprodución, Gramscirehabilítao e dá a entender que a noción xeraldo intelectualsó pode ser funcional: todos os homes sonintelectuais aíndaque non realicen na sociedade a función deintelectuais.Esta concepción provoca a xeneralización do termo, de aíque o pensador italiano propoña unha división dointelectualen graos: do alto intelectual (os creadores dasdiversas ciencias,da filosofía, da arte, etc., é dicir, oscreadores da ideoloxíadominante) aos pequenos intelectuais ouintelectuais subalternos:os "administradores" máis humildes, osdivulgadores dariqueza intelectual xa existente, tradicional,acumulada, coaengádega de toda unha capa intermedia deintelectuais queaínda sendo cualificados de improdutivos,aproveitan a súaposición privilexiada para facerse asignar unhaparte enormeda renda nacional. Todo este amplo grupo conformaríaos"transmisores" da ideoloxía dominante.