Lodzki modernizm i inne nurty przedwojennego budownictwa Tom 1

Dla polskiej architektury pierwsze lata po odzyskaniu niepodleglosci byly czasem, gdy starano sie nadac nowo budowanym obiektom cechy nawiazujace m.in. do klasycznych, dworkowych idealow. Odrodzenie sie polskiej panstwowosci sprzyjalo rozkwitowi tradycjonalizmu - odwolywano sie do prestizu "mocarstwowej" Polski i podkreslano tozsamosc narodowa. Natomiast na zachodzie Europy, coraz wieksza popularnoscia wsrod architektow cieszyl sie modernizm. Form follows funktion (Forma podaza za funkcja) czy Less is more (Mniej znaczy wiecej) - to dwa z kluczowych hasel przyswiecajacych jego tworcom. Wkrotce dotarl on takze do naszego kraju. Eleganckie, choc ubogie w dekoracje, czesto o asymetrycznych elewacjach budynki z duzymi oknami, posiadajace plaskie dachy, zaczely pojawiac sie na ulicach polskich miast. Wiele z nich powstalo w Lodzi - miejscu, w ktorym pracowali artysci, nalezacy do europejskiej awangardy - m.in. Wladyslaw Strzeminski i Katarzyna Kobro. Tutaj tworzyli wybitni architekci: Wieslaw Lisowski, Jozef Kaban, Waclaw Ryttel, Witold Szereszewki, Jozef Szanajca, Helena i Szymon Syruksowie, Barbara i Stanislaw Brukalscy czy znane "warszawskie tygrysy" - Waclaw Klyszewski, Jerzy Mokszynski, Eugeniusz Wierzbicki. Dzieki bogato ilustrowanej ksiazce Joanny Olenderek poznaja Panstwo wiele miedzywojennych lodzkich obiektow. Piekne kamienice, wille, urzedy i kina do dzis wyrozniaja sie w miejskiej przestrzeni. Niestety, czesto funkcjonuja w znieksztalconej, pozbawionej cech autentyzmu, nieumiejetnie przeksztalconej formie, a wiele z nich na zawsze zniknelo. Tom pierwszy obejmuje gmachy uzytecznosci publicznej (m.in. urzedy, domy kultury, kina, fabryki).